vrijdag 20 februari 2015

Ik zie je wel ik zie je niet.

Hoe herken ik nu iemand.
Meestal gaat dat op intuïtie
in combinatie met stemgeluid postuur kleding haardracht woon en werkomgeving.
En met een beetje gokken zit ik best vaak goed.
Of ik weet van te voren dat er iemand komt.
Laatst zou een laminaat vloer worden bezorgd.
Maar als dan onverwachts 2 andere mensen een zaagtafel komen brengen sta ik wel mooi de verkeerden aanwijzingen te geven.
Een bezoekje aan de huisarts? die herken ik prima hoor. maar dan moet hij wel mooi in zijn praktijk blijven zitten.
Kom ik deze beste man tegen bij de supermarkt tja dan herken ik hem zeer zeker niet.
Dit geldt ook voor mijn eigen kinderen als ze hun mond niet open doen in een andere omgeving.
Gelukkig weten zij inmiddels wel beter en komen altijd even naar me toe.
 Vaak hoor ik iemand roepen.
Hoi! Geke
Dan vraag ik me soms de hele dag nog af.
Wie was dat?
Bij de tandarts moet ik altijd extra opletten omdat iedereen zo angsvallig zijn mond houd.
Dat begrijp ik wel, want bij de tandarts vind ik het ook nooit zo gezellig.
Op goed geluk probeer ik dan maar om niet op iemands schoot te gaan zitten.
Maar misschien zou dat wel weer stof zijn voor een aardig verhaaltje.
laatst kwam ik Hennie schreur met rollator voor haar tuinhekje nog tegen
Ik riep heel enthousiast.
hee hallo Hennie hoe gaat het er mee?
Ze antwoorde niet in het gieters maar met!
Was sagen sie? ich kann dich nicht verstehen.
Toch! zou ik hebben durven zweren. dat Hennie ook zo'n tuniek in de kast heeft hangen. Dus? wat moest dan toch dit Duitse vrouwtje in hetzelfde pakje en rollator! voor haar tuinhekje?
Nu moest ik deze dame met  ingehouden grijns op het gezicht in mijn allerbeste televisie Duits gaan uileggen dat ik me een klein beetje had vergist.
Daarom toch maar een paar tips
voor de liefhebber.
Iets naar me roepen?
Ja hoor graag ik stel een praatje zeer op prijs.
Als je naar me roept?
 graag mijn naam erbij ik weet dan dat je het tegen mij hebt.
of loop liever even naar me toe. vertel ook je eigen naam dan hoef ik niet zo heel hard na te denken.
bijvoorbeeld
hoi Geke ik ben het!Ineke.
Deze manier van begroeten zou ik wel heel erg fijn vinden.
En dan zou ik misschien wel veel rustiger kunnen slapen inplaats van te piekeren!
Wie ik die dag weer eens!
niet heb gezien.:)




Geen opmerkingen:

Een reactie posten