Omdat ik te vaak bieflappen inplaats van sucadelappen neem, pak ik deze keer toch maar mijn elektronische handloep.
Ik graai links en rechts in het rond en probeer zo mijn favoriete runderlapje te scoren.
Dan hoor ik achter mij iemand vragen.
Mevrouw! wat doet u daar?
Het is een medewerker van de slagerafdeling.
Nou! zeg ikheel serieus
Ik maak overal een foto van om te controleren of het vlees vers genoeg is.
Haperend wordt mij verzekerd dat alle producten echt wel vers zijn.
Gerustellend vertel ik hem, dat ik maar een grapje maak.
en de loep gebruik voor wat op de sticker staat.
Goh!! zegt de jongeman wat handig zo'n apparaatje.
Ja dat vind ik ook wel hoor.
Dan op naar de kip achter de
glazen deuren.
Waar? zit dat handvat.
Dan met loep op zoek naar de gerookte kip.
Voor mij een fris en tijdrovend klusje voor de supermarkt even geen energiekosten besparing.
Ik ga helemaal op in deze zoektocht en hoor dan.
Mevrouw mag ik u iets zeggen?
Mijn gehandicapte zoon vind u zo zielig.
Zielig? nee mevrouw ik ben niet zielig maar slechtziend dat is soms wel wat lastig maar ik ben echt niet zielig hoor.
Na nog een aardig praatje gemaakt te hebben ga ik weer verder
trek mijn boodschappenbriefje uit mijn jaszak en tegelijk strooit er allemaal kleingeld mee in het rond.
jippie daar hebben we de Jackpot.
Geweldig maar hoe vind ik dat allemaal weer terug?
Een aardige mevrouw raapt alle muntjes weer netjes voor me op.
Ga na een bedankje
verder op zoek naar de wijn ik ben zo druk met het zoeken naar de chardonay dat ik tegen een meneer aan rijd met mijn karretje.
Deze roept wat verontwaardigd nou ik kan hier niet verder hoor.
O sorry ik had u niet gezien en wijs even naar mijn stok die op de kar ligt
maar zou u mij heel misschien kunnen helpen met het zoeken naar een fles wijn?
De meneer wordt meteen heel behulpzaam en zegt
Maar natuurlijk mevrouw welke moet het zijn en hoeveel wilt u er van hebben?
Uiteindelijk naar de kassa
Ik vouw mijn stok op en leg hem op de band bij de boodschappen.
Een jonge kassière bliept alle boodschappen er door pakt mijn stok en haalt deze ook over de scanner.
hey geen bliepje
nog maar een keer ze kijkt wat beduusd naar mijn opgevouwen stok.
Ik denk niet dat daar een code op zit zeg ik glimlachend.
en leg haar dan toch maar even vriendelijke uit waar dit produkt voor dient.
En dan roepen ze wel eens boodschappen doen bah dat is zo saai.
Nou saai zou ik het niet willen noemen hoor..:)
