De Dogsim spits

Je wordt niet zomaar losgelaten op een geleidehond.
Daar komt nog heel wat bij kijken hoor.
Dus voorlopig nog helemaal geen natte neus en kwispelende staart.
Maar een dogsim.
Deze metalen viervoeter heeft in mijn ogen dan ook meer weg van een veredelde rolator.
Met dit witte karretje op wieltjes, beugel en duwstang mag ik de eerst komende tijd gaan oefenen.
En vandaag begint mijn eerste dogsim les.
Best spannend want zo komen we weer een stapje dichterbij mijn geleidehond.
Half drie gaat de deurbel en ja hoor daar staat de juf van Koninklijke Visio met een aaibaarheidsfactor nul komma nul ijzeren Harry.
Het is de bedoeling dat ik de commando's geef en zij deze met de dogsim gaat uitvoeren.
Met het commando, Harry! vooraan gaan we midden in het spitsuur op pad.
Ondanks mijn waarschuwing,
is de juf erg onder de indruk van alle toeristen die helemaal niet voor ons aan de kant gaan.
Ze hebben het natuurlijk ook veel te druk met selfies en andere toeristen in de dorpsgracht die met botsende verhuur bootjes er een ware kermis attractie van maken.
Dan kunnen er wel twee van die onnozele vrouwen met een karretje tegen de stroom in gaan lopen.
Maar daar snap je als serieuze toerist toch helemaal niets van en houd je mooi wel je eigen koers.
Begrijpelijk want net als in het verkeer is voorrang verlenen of nemen vaak ook gewoon een kwestie van goed fatsoen.
Daarom houd ik het maar weer op onwetendheid.
Hopelijk maakt straks mijn nieuwe viervoeter wel meer indruk want mijn witte stok wordt niet echt herkent.
Misschien moet Gerard er toch maar een belletje op maken.
Dat werkte vroeger op de kinderwagen ook altijd.
Het lukt niet om helemaal ongezien het dorp door te komen
Want ik wordt regelmatig door gietersen aangesproken die dat karretje wel even nader willen bekijken.
Het valt niet mee om Harry in toom te houden tussen alle mensen stuiterend over het slechte wegdek van het binnenpad.
Als onze Harry midden op het vonder kuren krijgt blokkeert en bijna de gracht in duikt
Krijgt de juf het er helemaal warm van.
Als ze van de schrik is bekomen verteld ze me dat het met een geleidehond veel makkelijker zal gaan al zal de hond in het begin zeker alle paadjes willen verkennen en moet ik wel echt op tijd commando's gaan geven.
Nou dat kan nog spannend worden
Want nu zit ik al regelmatig bij iemand in de meterkast inplaats van het toilet.
Maar zo kom je natuurlijk wel weer eens ergens anders.
En ken ik straks vast en zeker weer alle kleine paadjes in Giethoorn.
De stoep met schuine rand van de hylkemaweg scoort ook bij de juf van Visio een dikke onvoldoende.
Bij de supermarkt Spar ter Schure gaan we even naar binnen.
Mag je hier straks ook je geleidehond mee nemen Geke?
Ik verwacht van wel, maar weet het eigenlijk niet.
Maar even vragen dan?
Geen probleem zegt Sjaak.
Natuurlijk Geke ben je hier welkom met je geleidehond.
Wij hebben ze wel vaker in onze winkel.
Deze hulphonden zijn goed getraind en zitten ook nergens aan.
Dat is fijn om te horen,
want het is echt niet vanzelf sprekend dat geleidehonden overal mee naar toe mogen.
Omdat dit bij de Nederlandse wet nog steeds niet goed geregeld is.
In het Kulturhus.
Sta ik flink te prutsen bij de liftknopjes. non visueel zijn deze wel heel erg klein en daarom lastig te bedienen.
Als ik voor de vierde keer weer op het alarm knopje druk. vraag ik mij toch even af wie er destijds wel of niet serieus over deze real design of goedkoper Design pietepeuterige liftknopjes heeft nagedacht.
Als we de terugweg weer hebben overleefd
Protesteren onze armen en hebben we geen droge draad meer aan het lijf.
Oefenen met de dogsim over een slecht wegdek van het binnenpad tijdens spitsuur, is geen normale mobiliteit training maar eigenlijk meer?
Topsport. 😉