EEn stok met een wieltje
Lopen met een stok daar zijn regels voor en een cursus.
Ik besluit na 7 jaar tegenstribbelen toch maar een taststok aan te schaffen, maar dan wel met een wieltje.
Want dat gezwiffer over de straat vind ik maar niks.
En ga op cursus.
Een hele aardige mevrouw komt dan bij je thuis en vraagt waar je zoal na toe zou willen.
Ik wil naar Miranda de pedicure werken met de lift het kultuurhus Sjaak en naar fanfare een broodje eten en daar gewoon zelfstandig naar het toilet kunnen gaan.
Fanfare roept ze je bedoelt naar cafe fanfare wat leuk dit soort verzoekjes maak ik niet veel mee.
Ik mag even laten zien wat ik met mijn stok kan.
je kunt je daar aardig mee redden is haar beoordeling maar het wieltje wordt afgekeurd omdat je zo een paaltje kunt missen, en mijn stok is te kort.
Na 4 keer anderhalf uur oefenen ben ik geslaagd heb een nieuwe stok met een marsmello en kan professioneel swifferen.
Nu gebruik ik inmiddels al weer 3 jaar mijn stok met een wieltje ja ik ben eigewijs ik weet het wel.
Maar dat gaat prima hoor en in de grote stad voel ik me net moses alle mensen gaan keurig aan de kant als ik er aan kom.
Dat is in giethoorn toch een beetje anders misschien loop ik te zelfverzekerd om dat ik de weg wel kan dromen.
Het gebeurt dan ook best vaak dat ik voor Landmeter of stappenteltster wordt aangezien.
Maar dat geeft dan weer aanleiding tot een aardig gesprek. En heb ik weer geleerd dat de juf van bartimeus toch gelijk had.
En ik nog steeds erg eigenwijs ben. :)
Mollepraatjes
https://www.facebook.com/mollenpraatjes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten