Stok story

Na Jarenlang sfifferend neus naar de grond dubbeltjes te hebben gezocht.
Kan ik dank zij Tessa nu weer gewoon met opgeheven hoofd rechtop lopen
en ben geen stok meer nodig.
Alleen in het verkeer om veilig te kunnen oversteken.
Daarom heb ik wel zo'n handig klein uitschuifbaar herkenningstokje bij me.
Wegens goed gedrag van sommige automobilisten besluit ik hem eens
te testen op fietsers.
Alla zorro zwaai ik maar eens met mijn toverstokje.
En waarachtig het werkt best goed.
Soms stappen zelfs mensen van hun fiets.
Een ware prestatie want ik heb toch altijd gedacht dat die billen vastgeplakt zaten.
Als we van de hoge brug af komen tik ik tegen de bruggenstijl van een vonder en ploemp daar gaat mijn stok.
Ik kan er niet bij want de beschoeing is daar erg hoog.
Chips 😱😱😱 waar blijft nu die varende toerist als je ze nodig bent?
Dan hoor ik een moterpunter starten en komt mijn gieterse redder in nood er al aan.
Ik pak um wel evem veur joe  Geke.
Het is Harry Bijl.
Even later ben ik weer de dankbare eigennaar van mijn natte maar toch wel onmisbare stok.
Wat fijn dank je wel Harry.
Met vaste hand kan ik weer verder de weg vrij maken en gaan we naar huis.
Wel weer wijzer geworden.
Zo'n stok gewoon z'n werk laten doen, is eigenlijk helemaal zo gek nog niet.
Mits je deze maar wel! heel erg stevig vast houd.😉